Split (Parçalanmış), senaryosunun dikkat çekiciliği ve gerilim dozunun iyi ayarlanmasıyla Shyamalan filmografisinin üst sıralarında yer alacak bir film olarak göze çarpıyor.
Filmi, çoklu kişilik bozukluğuna sahip Kevin' in, üç kız arkadaşı kaçırıp onları tutsak etmesi ve kızların bu esaretten kurtulma çabaları olarak özetleyebiliriz. Basit bir gerilim filmi gibi duran hikayenin ilgi çekici kısmı Kevin' in hastalığı.
Çoklu kişilik bozukluğu, kişinin birbirinden farklı en az iki kişiliğe sahip olması ve bu kişilik yapıları arasında geçişler yaşaması nedeniyle oluşan psikolojik bir hastalıktır. Filmde Kevin 23 ayrı kişiliğe sahip ve bu kişiliklerin hepsinin birer ismi ve karakterleri var. Biri dokuz yaşında bir çocuk iken diğeri bir kadın, başka biri ise bir sosyopat. O an hangisinin kişiliği daha baskınsa ışık - Barry' nin kullandığı ifadeyle - da onda oluyor ve Kevin' in yerine o geçiyor.
Barry üzerinden tedavi de görüyor. Dr. Karen, bu süreçte onun hem doktoru hem de sığındığı bir liman gibi. Bu noktada Dr. Karen ile birlikte başka bir ilginç bir fikre şahit oluyoruz. Farklı karakterlerin kişilikleriyle beraber hastalıkları, fiziksel durumları da değişkenlik gösterir mi? Yani bir karakterin şeker hastalığı varken kişilik değişimiyle bu hastalık ortadan kalkar mı? Gerçek hayatta bu tarz belirgin bir bulgu olmuş mudur bilemem ama fikri bile aslında insana ilham veriyor. Kişi sınırları ne kadar zorlayabilirse veya sınırlarını aşabilirse bunda ne kadar başarılı olabilir mi? Bu sorunun cevabını film veriyor.
Bir paragraf James McAvoy' a açalım. Rolünün altından oldukça başarılı bir şekilde kalktığını söylemeliyim. Filmin başarısına katkısı çok fazla. 23 tane kişilik sahibi birini canlandırması zaten bilinmez bir durum. Bu karakterler (7-8 tanesi sahneliyor) arasında gidip-gelmeleri; mimikleri ve mizaç değişimleri ile çok iyi kotarmış. Yan rollerde Anya Taylor-Joy, Betty Buckley yer alıyor.
Hikayede Casey karakterinin geçmişinin iyi işlenmediğini düşünüyorum. Finale katkısı olsun diye konmuş fakat altı doldurulamamış gibi geldi. Filmin en belirgin olumsuz yönü.
M. Night Shyalaman'ın sürprizli sonu bu sefer göze sokulur şekilde değil. Son jenerikten sonra bir diğer filmi Unbrekable' a gönderme yapıyor ve filmin bazı noktaları da açığa kavuşuyor. Yazının girişinde de söylediğim gibi Split, filmografisinin üst sıralarında yer alacak başarılı ve izlenmesi gereken bir yapım.